Sint-Martinuskerk Peutie

Georiënteerde neogotische kerk met basilicale opstand naar ontwerp van 1899 van de Schaarbeekse architect Alexander Sluys, opgericht in 1900-1901 ter plaatse van en ter vervanging van een oudere, doch meermaals aangepaste, gotische kerk uit de zeventiende eeuw.

Het ontstaan van een parochie te Peutie klimt volgens literatuurbronnen op tot de tweede helft van de elfde eeuw. In de loop van de twaalfde eeuw zou de oorspronkelijke, vermoedelijk houten kapel vervangen zijn door een Romaans, stenen bouwwerk dat tijdens de godsdiensttroebelen in brand werd gestoken en nagenoeg met de grond gelijk werd gemaakt; in 1626 werd gestart met de wederopbouw van een eenvoudig gebedshuis, waarvoor de lokale zandsteen werd aangewend; de werken waren zo goed als voltooid in 1629. Een tekening van Jan de Rofroissart van 1649 toont ons een kleine, eenbeukige kerk met ingebouwde westertoren en ingang in de zuidelijke zijde, aan de oostzijde een lager koor met driezijdige sluiting, het geheel was omgeven door een omheind kerkhof. In de loop van de achttiende eeuw werden meermaals veranderingen uitgevoerd: zo werden in 1732 het koor verhoogd en de muren gewit. Naderhand werd de kerk ook nog vergroot in functie van de bevolkingstoename: in de periode 1833-1835 werd een portaal gebouwd tegen de westzijde, deze werken gebeurden onder leiding van ingenieur Sluys, “architecte du roi”.

Graag eens de klank ontdekken?

Orgelkring Vilvoorde luistert elke tweede en vierde zaterdag van de maand om 18 uur de viering op.
Met afwijkingen die er kunnen gebeuren rond feestdagen.